Westland gaat netwerken

Eerste Open Coffee Westland

Jonge onderneemster Daniëlle Looije (22) startte 3 jaar geleden al met haar bedrijf Vida Visuals, een ontwerp- en webdesign bureau. Eind 2010 besloot ze om de vaste baan die zij daarnaast nog had op te zeggen en al haar energie in Vida Visuals te stoppen. En als rechtgeaard ondernemer weet ze dat er dan ge-netwerkt moet worden. Immers, als je niet bekend maakt wie je bent en wat je doet, dan stagneert de groei van je klantenbestand al snel. ‘Ik ging dus op zoek naar een betaalbaar netwerk, dat laagdrempelig is en in de buurt,’ vertelt Daniëlle enthousiast. Ze heeft onlangs haar eerste kwartaal als volledig zelfstandig ondernemer met goed resultaat afgesloten. ‘Ik wil goed opletten waar ik mijn geld aan uitgeef. De reeds bestaande netwerken in het Westland passen nog niet binnen mijn budget. Toen ik dat kenbaar maakte op Twitter, kreeg ik vrij snel bijval van Annelies Smal (Bloei), Arjan Martijnse (Doser Design) en Ernst Jan Bos (Demand Agro Marketing). “Dat moeten we dan maar gaan regelen” meldde Ernst Jan Bos.’ Het viertal koos voor de nieuwe horeca onderneming De Vier Markiezen als eerste locatie om iedere 2e donderdag van de maand vrijblijvend in te lopen.

‘Het is niet de bedoeling dat we bijeenkomen om direct klanten te werven. Ik wil het vooralsnog als een informele bijeenkomst zien waarin ondernemers vrijblijvend hun ervaringen kunnen uitwisselen en kennis kunnen maken. Het is echter wel gericht op ondernemers die in het Westland werken en gevestigd zijn,’ aldus Daniëlle.
De eerste bijeenkomst vindt plaats in De Vier Markiezen aan het Wilhelminaplein in Naaldwijk. Datum en tijd: donderdag 14 april, ’s morgens tussen 9.00 en 11.00 uur. Aanmelden is niet nodig, maar wel gemakkelijk. Via Facebook (Open Coffee Westland), Twitter (@opencoffeeWL) is meer informatie te vinden. (JW)
Foto: MFH-Design

Zeer drukke Westlandse Kom in de Kas

Publiek toont grote interesse in alles wat er achter dat glas gebeurt

Westland - Boeren, burgers, buitenlui. Iedereen was present afgelopen weekend bij de 34ste editie van Kom in de Kas, regio Westland. Zowel zaterdag als zondag kwamen er heel veel mensen een kijkje nemen in het gebied “De Poel”, ruwweg gelegen tussen de kernen Poeldijk en Monster.

Fiets
Vanwege het fraaie weer kwamen er veel bezoekers op de fiets, hoewel ook de aan- en afvoerbussen, die pendelden vanaf de parkeerterreinen van bloemenveiling Flora in Honselersdijk, regelmatig goed gevuld waren met kasbezoekers. Die kwamen van overal zoals twee oudere dames uit Schiedam. Vol bewondering keken ze naar een stel fraaie grote bloembakken gevuld met diep paarse Campanula’s bij kwekerij Kuivenhoven. “Mooi toch? Zo’n bak zou ik wel willen hebben. We hebben thuis in Schiedam een volkstuintje maar ja, daar kan je niks laten staan. Alles wordt er gestolen. Erg toch?’ Grootstedelijke problemen besproken tussen Westlands groen. De dames hebben het, als we ze op het einde nogmaals treffen, maar gehouden bij een bosje bloemen en een zakje smaaktomaten. ‘Daar weten we bijna wel zeker van dat ze daar met hun tengels vanaf blijven.’

Proeven
Thema van Kom in de Kas 2011 was dit jaar “In de kas kan alles”. Dat laatste bleek meer dan waar. ‘Hier moet u ook eens proeven, soep. Hebben ze van radijs gemaakt. En dan niet alleen van de knol maar ook het groen erbij.’ Een dolenthousiaste dame die net zelf een bakje radijssoep heeft leeggeslurpt, is uiteraard de beste reclame die je je maar kunt wensen. Ze staat naast de stand waar die soep, gekookt volgens een recept van chef kok Peter van Zeijl, wordt uitgedeeld en inderdaad, die soep smaakt heerlijk. ‘Mmm lekker’, dat vindt in de schuur van Auberginekwekerij Zwinkels, bedrijf nummer zes op de route, mevrouw Van der Knaap uit Naaldwijk ook. Zij heeft zojuist in de rij gestaan om eens te proeven van de Berenjenas Fritas oftewel gefrituurde Aubergine, een eenvoudig te bereiden lekkernij. ‘Ja erg lekker, ga ik zelf ook proberen’, antwoordt ze met volle mond, ‘maarre.. poeh,’t is wel wat heet’. En ze wappert wat frisse lucht in de richting van haar mond. Als ze haar hapje helemaal verorberd heeft meldt ze nog lachend: ‘Mag eigenlijk niet hè, met volle mond praten.’

Om de hoek
Halverwege de Kom in de Kas route, ontmoeten we drie Fransen. Het echtpaar Jean-Guy en Muriel Lengline en hun vriendin Brigitte de Cocq. Jean-Guy is sinds ongeveer een jaar werkzaam in Den Haag voor Skyteam. Dat is een serviceverlenend onderdeel van dertien samenwerkende luchtvaartmaatschappijen zoals onder andere KLM, Delta Airlines en Air France. Wat brengt hen bij Kom in de Kas? Mijnheer Lengline is daar duidelijk over. ‘Puur nieuwsgierigheid. Sinds we in Den Haag wonen eten we de lekkerste Nederlandse groenten en genieten we van al die mooie bloemen. En die blijken dan vlakbij, om de hoek in Westland, te worden gekweekt. Toen we via internet achter Kom in de Kas kwamen, leek het ons een goed idee om eens te gaan kijken wat er dan toch allemaal achter dat glas in Westland gebeurt.’

Vooruitstrevend
En wat zijn tot zover hun indrukken, viel het mee? De Fransen zijn vol lof. ‘Het is geweldig. Wat een wereld. Zoals hier gebruik wordt gemaakt van de nieuwste technieken. Dit moet toch wel een van de meest vooruitstrevende takken van Nederland, misschien wel van de wereld zijn.’ Een stukje verderop gaan de Franse Hagenaars collectief “uit de bol” als ze een kassie met druiven zien. ‘Groeit dat ook hier? Jazeker. En grote ogen van verbazing als hen verteld wordt dat die teelt ooit in de vorige eeuw het Westland groot heeft gemaakt. Na hen nog wat tips gegeven te hebben over het bezoeken van het Streekmuseum en de Druiventuin nemen we afscheid. Heden en verleden van ons Westland met haar kleurrijke en smakelijke producten heeft er dankzij Kom in de Kas weer een stel fans bij.

Kressies
Het eindpunt lag dit jaar bij Koppert Cress. Bekend van het produceren van kleine smaakmakers, de zogenaamde Cressen. Miniplantjes voor in de keuken. Voor heel veel bezoekers was dit een eerste kennismaking met dat product. ‘Ik wist niet dat er zoveel verschillende soorten van die kressies waren’, bast Piet van den Berg terwijl hij zich samen met zijn echtgenote over de RucolaCress buigt. ‘En ik ben toch een echte Westlander, verrek zeg, dit soort ruikt gewoon naar noten.’ Naast het proeven en ruiken, hier in de kolossale nieuwbouw van Koppert Cress, kon de bezoeker ook bij de traditionele stands terecht. Om aan het einde van het bezoek aan Kom in de Kas al dat lekkers en moois dat men onderweg kon zien en proeven voor een zacht prijsje mee naar huis te nemen. (cw)

Arcade Halve Marathon prooi voor Poesiat

Westlanders succesvol op eigen loopfestijn
Westland - Het Westlandse hart gloeide bij menig streekgenoot maar weer eens van trots afgelopen zaterdagmiddag in het centrum van Naaldwijk. En met reden, want veel van de ereplaatsen op de diverse afstanden van het Westlandse loopfestijn werden bezet door streekgenoten.
Leuk groepje
Dat begon al op de Alfa Accountants vijf kilometer. Bij de kortste afstand wist Lierenaar Olivier Nass de topfavorieten, Hoekenees Erwin Sparreboom en Heulenaar Sjoerd van Marrewijk, verrassend voor te blijven. Hij deed dat in de snelle tijd van 15.34. Bij de vrouwen was er een tweede plek voor de zus van Sjoerd, Marjolein van Marrewijk die maar liefst 42 seconden van haar persoonlijk record afliep. Ze kon daarmee echter niet voorkomen dat de bloemen voor het tweede achtereenvolgende jaar buiten het Westland terechtkwamen. De Rijswijkse Anne Luijten zegevierde in 17.44 en was daarmee 14 seconden sneller dan Van Marrewijk. ‘Toch ben ik erg tevreden vertelde Marjolein van Marrewijk na afloop. Het ging lekker. Het weer was goed en ik zat vanaf het begin in een leuk groepje. Mede door het goede haaswerk van Frans Dekker ging het zo goed. De eerste kilometer ging in 3.30. Precies op het schema dat ik in gedachten had. Meestal kan ik het wel goed bijbenen maar heb ik wel eens problemen op het mentale vlak. Nu niet. Een hele verbetering dus weer.’ De bloemen die de Heulse Van Marrewijkjes scoorden in Naaldwijk kwamen goed van pas. Vader Rini vierde afgelopen week namelijk zijn verjaardag. Hij werd vijftig jaar. Een gegeven dat de toechouwers niet ontgaan kan zijn, want ter ere van “Abraham” was hij voorzien van een feestelijke sjerp.
Sleet? De winst bij de mannen op de Akropolis Run over 10 kilometer ging in 33.37 naar Mart Solleveld. De ’s-Gravenzander had op de finishlijn een voorsprong van 8 seconden op Honselersdijker Willem Lenting. Ook bij de vrouwen een Westlandse winnaar. Lindsay van Marrewijk maakte daar haar favorietenrol volledig waar. Zij verbeterde ruimschoots haar tijd van vorig jaar en klokte dit keer 34.55. Haar bijna bruidegom, Thomas Poesiat, was oppermachtig op het hoofdnummer van de dag, de Arcade Halve Marathon. Poesiat finishte in een nieuw persoonlijk record van 1.04.44. en bleef daarmee ruim voor de ook al in ’s-Gravenzande wonende nummer twee, Mike Barsaiyan. Grootste vraag op het plein na de vrouwenrace op de halve was of er héél misschien wat “sleet” zit op 50 plusser Carla Ophorst. De Honselse crosskampioene die een abonnement heeft op de ereplaatsen in de Westlandse wedstrijden, wist ternauwernood nummer twee, Tineke van den Berg uit Rotterdam, voor te blijven. Op de meet bedroeg Ophorsts voorsprong nog slechts drie seconden.
Prima alternatief
Een loopfestijn als Naaldwijk kent natuurlijk niet alleen maar toppers als deelnemers. Het leeuwendeel van de aandacht van de toeschouwers gaat, hoe je het ook wendt of keert, toch vooral uit naar de minder snelle deelnemers. Buurmannen en vrouwen, schooljuffen en meesters, collega’s, familieleden. Hebben zij het er een beetje goed vanaf gebracht achter de toppers? ‘Jazeker.’ Aan het woord is Peter van Dijk uit Maasdijk. We spreken hem ter hoogste van café De Slimmerick. Hij heeft zojuist de tien kilometer afgerond in 46.22 en is daar erg content mee. “Ik heb lekker gelopen en zoals vanmiddag hoop ik het nog vele jaren vol te houden. Ik heb in het recente verleden veel halve en hele marathons gelopen, was ook leuk, maar daar moet je best wel een hoop trainingsarbeid in steken om een beetje redelijk oor de dag te komen. En ja, die tijd heb ik niet en dan is de tien een prima alternatief.’ En weg is hij, richting kleedlocatie sporthal De Pijl, ‘want als je zo stilstaat krijg je het wel snel koud’.

Trompet bij je
Héééé, daar hebben we Gerard van den Berg. De ’s-Gravenzandse verkoper, muzikant en hardloper die vorige week nog uitgebreid geportretteerd werd in dit blad. ‘Daar heb ik erg veel reacties op gehad,’ aldus Van den Berg. ‘Zelfs nog onder het lopen. Zo van héé joh Berg, waar is je trompet?’ Hij heeft het rustig aan gedaan op de tien kilometer. ‘Normaal loop ik in Naaldwijk altijd de halve maar morgen (afgelopen zondag. red.) staat er nog een trainingsloop van dertig kilometer op het programma, vandaar.’ Dertig kilometer, da’s een heel end. Daar is Willy van Geest uit Honselersdijk nog lang niet aan toe. Maar wie weet komt het ooit nog eens zover. Zij deed voor het eerst mee op de vijf kilometer en finishte in 29.59. ‘Ik heb altijd gezegd dat ik dat voor mijn veertigste een wedstrijd wilde uitlopen en dat, als dat niet zou lukken, ik nooit meer zou gaan hardlopen. Nou, het is dus wel gelukt en meer nog, ik heb het reuze naar mijn zin gehad. Ja, dit smaakt echt naar meer.’

Rode rozen
Leo Prins uit Naaldwijk begrijpt dat helemaal. Voor hem was het echter dit jaar niet weggelegd een rondje door de eigen streek te rennen. We ontmoetten hem achter de finish waar hij net komt aanfietsen. ‘Nee, helaas en daar baal ik goed van. Ik heb dertien weken lekker getraind bij het lopersproject maar ben afgelopen week geblesseerd geraakt. Wel aan de finish komt Naaldwijker Patrick Groenewegen debutant op de halve marathon. Zijn vrouw en zoontje Max wachten hem op met rode rozen. ‘Die heeft hij echt wel verdiend,’ vertelt mevrouw Groenewegen trots aan speaker Peter Fierret, ‘hij heeft er helemaal in zijn eentje voor getraind.’ Achter het hek tegenover het oude raadhuis staat tussen de vele toeschouwers Rien Koene uit Naaldwijk. Blessureleed houdt hem, veelvuldig finisher hier op het Wilhelminaplein, dit jaar aan de verkeerde kant van het hek. En hoewel dat best wel pijn doet, heeft hij er toch vrede mee. ‘Vanaf volgende week mag ik weer lopen, het rustig gaan opbouwen. Dus wie weet ben ik er volgend jaar weer bij op de Arcade halve marathon.’ We hopen het met hem mee. (CW)