Kromme Jongens, We benne samen één

Weergoden verpestten deels het Westlands reünie feessie op Juliana Sportpark

Westland - Eindelijk. Veertien jaar na hun afscheidsconcert “Het laatste teeltbal” van november 1997 in het Poelikse De Leuningjes waren ze daar weer. Onze ‘aige’ Westlandse band De Kromme Jongens. Twee avonden en een hele middag stond bijna alles op het Juliana Sportpark te ’s-Gravenzande in het teken van de reünie van Peter Kruithof, Rob van der Meij, Gert Kögeler en Rob van den Berg, Westlands populairste band aller tijden. Het liep, met dank aan de weergoden, echter allemaal anders dan gewenst. Was het op de vrijdagavond nog goed uit te houden met de weersomstandigheden, op zaterdagavond waren die zodanig dat hoofdact De Kromme Jongens na amper twee nummers de show op last van de autoriteiten moest stopzetten.

Hele gezinnen waren afgelopen weekend present op het tot festival terrein omgebouwde Juliana Sportpark. Ouders met in het achterhoofd het idee daar op “Westlands Wembley” een heel klein beetje hun wilde jaren her te beleven. Voor hun kinderen was het optreden een prima manier om in aanraking te komen met een stuk oer-Westlands cultuurgoed. De Kromme Jongens, horen toch bij je Westlandse opvoeding en niet zo’n klein beetje ook. Verdeeld over twee avonden waren naar schatting een kleine negenduizend Westlanders aanwezig bij het spektakel. Wie bedenkt dat dit 9 procent van de Westlandse bevolking is, zal beamen dat De Kromme Jongens daar trots op mogen zijn.

Dialect
Op vrijdagavond begon de show met een optreden van de Maasdijkse playbackers The Blues Brothers. Heel spectaculair zittend in een mega groot tomatenkissie dat aan een hoogwerker hing, werden ze op het terrein neergelaten. Daarna lieten de Achterhoekse boer’n rockers van Normaal met good-old Bennie Jolink zien en horen dat zij het rocken bij lange na nog niet waren verleerd. Ook op de zaterdagavond, toen er letterlijk nog geen wolkje aan de lucht was, waren de supportacts voorzien van een vet dialect met de Drentse rockband Mooi Wark en de Friese zanger Syb van der Ploeg (ex de Kast) die natuurlijk ook zijn allergrootste hit uit zijn Kasttijd bracht waarover een grappende bezoeker opmerkte ‘hij zingt weer over zijn nieuwe heup “Neie dei”.’

Bordeel
Weer terug naar de vrijdagavond. Daar waren ze dan. De barre manne, ondersteund door de vocalistes Anne van Buuren en Astrid Jasperse. ‘We hebben een hoop te beprate’, begon zanger/gitarist Peter Kruithof het optreden, ‘d’r gaan wat geruchten...’ waarna de band het openingsnummer inzette “Bordeel an de Dijk”. Wat volgde was een enthousiast ontvangen mix van gouwe ouwe en nagelnieuwe nummers. De link met de succesvolle musical over De Kromme Jongens werd gelegd door een gastoptreden van drie zangeressen uit die musical tijdens het lied “Het leed der tuinders”. Het goot op de vrijdagavond van de regen tijdens dat nummer. ‘De hemel huilt mee,’ vond een bezoekster. Een ander bekeek het van de positieve en praktische kant ‘als het regent is je biertje niet snel leeg’. Maar de vrijdagavondbezoekers hadden niets te klagen gezien de enorme onweersbui die zaterdagavond over de bezoekers werd uitgegoten.

We benne samen één
Terug naar het vrijdagoptreden dat dus wel geheel en al werd afgerond. Aan het Kromme Jongens Reüniefestival was een goed doel gekoppeld. De stichting ALS. ALS staat voor Amyotrofische Lateraal Sclerose, in gewone mensentaal een progressieve zenuw- spierziekte. Een aandoening die leidt tot onvoldoende of niet functioneren van spieren. Mensen die getroffen worden door ALS gaan in snel tempo achteruit met nog maar een korte levensverwachting. Er is nog geen medicijn tegen ALS. Onderzoek rond deze ernstige ziekte kost veel geld. Het filmpje waar de Kromme Jongens aandacht voor vroegen tijdens hun show en waarin ALS patiënten te zien waren, was indrukwekkend. Namens de band brak zanger Peter Kruithof een lans voor dit doel. “Westlanders steken graag de handen uit de mouwen, geven gul als dat hen gevraagd wordt. Doe dat ook bij dit doel dan trappen we samen ALS de wereld uit. Wij Westlanders, want We Benne samen één.’ Waarna de band de gelijknamige titelsong van de eerder dit jaar gelanceerde nieuwe CD inzette. Een prima CD overigens, nog steeds verkrijgbaar en voorzien van een heerlijk kijk- en leesboek, geschreven door Marjoke van der Wilk, met tal van wetenswaardigheden over heden en verleden van de groep.

Woudtse fanfare
Een paar andere hoogtepunten van het wel volledige vrijdagoptreden waren (uiteraard) het massaal meegezongen “Vuile Klauwe”, Oewouw Kassenbouw met een gastoptreden van kassenbouwer Cees van der Kruijk en het ontroerende “Slaap zacht ouwe tuinder”. Bij “Westlands carnaval” trokken slierten polonaise lopende toeschouwers langs het podium en braakten confettikanonnen hun snippers in de lucht. Bijzonder was verder de Caribisch getinte uitvoering van “Bloemkool” met een glansrol voor de “Woudtse fanfare” – ‘kosten nog moeite voor u bespaard om er een fantastische avond van te maken’, aldus Kruithof – Dance Experience en een achttal trommelaars. Ook de toegift “Hete nacht in een kouwe koelcel” kende een bijzondere uitvoering. Rond de klok van twaalf uur werd het optreden spectaculair afgesloten met het succesnummer “Westlands Nieuwjaar”. Al werd het nummer minder zuiver gezongen dan we van de band gewend waren. Geen toeschouwer die daar om maalde. Vooral niet omdat een enorm vuurwerk er naadloos op aansloot. Even leek het wel alsof het echt nieuwjaarsnacht was.

Bankie
Was het op de grandioze vrijdagavond dus een beetje nat, zaterdag gingen halverwege de avond de hemelsluizen zodanig open, in combinatie met stevige onweersflitsen, dat men gedwongen was de rest van het optreden te skippen. De autoriteiten stelden in overleg met de organisatie en de Kromme Jongens de veiligheid van het publiek voorop. Gelukkig ontstonden er geen onverkwikkelijke toestanden nadat het concert definitief was afgelast. Het publiek droop na de definitieve afgelasting snel af. Uiteraard was de teleurstelling bij zowel band, organisatie als publiek groot. ‘Mag ik vloeken op tv,’ was de eerste reactie van toetsenist Rob van den Berg op TV West. ‘Nou dat doe ik maar niet, maar het is kwalitatief uitermate teleurstellend,’ zo vervolgde hij. De Kromme Jongen gaf eerlijk toe dat hij er wel om kon janken. Op de vraag wat hij nu ging doen, antwoordde de muzikant: ‘effe opruimen en dan ga ik denk maar naar huis. Ja, dat ga ik doen, op het bankie zitten en dan maar hopen dat niemand me belt.’

Revanche
Al snel zaterdagavond lieten de Kromme Jongens weten het er niet bij te laten zitten. Om half elf twitterde de band strijdvaardig: ‘Mensen, helemaal waardeloos. We kunnen er echt niks an doen, maar er komt een revanche!’ Waarna men de zo teleurstellende tweede avond besloot met: ‘Welterusten allemaal. Wij gaan hier effe uithuilen en opruimen.’ Burgemeester Van der Tak gaf toe dat het afgelasten van het concert een moeilijke, pijnlijke beslissing was geweest. ‘Verantwoordelijkheid doet soms pijn. Maar, veiligheid voor mensen gaat boven alles.’ De burgemeester beloofde verder dat er samen met de organisatie zeker gekeken zal worden naar de mogelijkheden om het afgebroken concert op een waardige manier af te sluiten.

Where were you
Om toch nog een beetje positief te eindigen: Wie kent nog de super discohit “Where were you when the lights went out in New York City” van The Trammps. Geschreven in de nacht dat een enorme stroomstoring midden jaren zeventig New York in een chaos stortte. Onze stelling is dat een dergelijk verzopen optreden als dat van zaterdagavond in ’s-Gravenzande de heren Kromme Jongens toch voldoende inspiratie moet opleveren voor een ronkende, stampende nieuwe regionale tophit. Niet dan? De Kromme Jongens, wordt (gelukkig voor de vele duizenden liefhebbers) vervolgd. Want, het benne en blijve barre manne. ©2011 Tekstbureau Westland (Cent Wageveld)
Foto’s: MFH-Design

Molenaar Rob van Zijll: 'Mijn liefde voor molens is een aangeboren afwijking.'

25 juni 18e Westlandse Molendag
Westland – Wie Rob van Zijll, (jazeker, met twee ellen) vrijwillig molenaar van de Groeneveldsemolen, vol enthousiasme hoort vertellen over “zijn” molen in het bijzonder en over molens in het algemeen, weet genoeg. We hebben hier van doen met iemand vol passie en liefde voor de Hollandse molen.

Storingsdienst
Rob van Zijll, werkzaam bij het Hoogheemraadschap Delfland, kan zich niet herinneren dat het ooit anders is geweest. ‘Mijn liefde voor molens noem ik altijd maar een aangeboren afwijking,’ vertelt hij lachend. We zitten in zijn knusse woning, een forse steenworp verwijderd van de Woudseweg, de doorgaande weg die van De Lier naar Delft loopt. Het huis ligt letterlijk in de schaduw van de molen. In een fors tempo zien we door het raam gedurende het gehele gesprek de schaduw van de vier wieken passeren. Het waait namelijk nogal hard daar buiten. Van Zijll verontschuldigt zich. Hij heeft storingsdienst. Het kan dus zijn dat het gesprek zo nu en dan onderbroken wordt door een alarm sms-je. Al heeft hij de indruk dat iets in de communicatie richting zijn mobieltje niet helemaal goed werkt vanmorgen. Veel communicatie, maar ook het verhelpen van storingen, gaat tegenwoordig per computer. Vooruitgang, ook hier. Zo hoeft hij tegenwoordig niet altijd zijn erf meer af om ergens een storing te verhelpen. En dat komt Van Zijll dan weer goed uit, want, zo vertelt hij: ‘Een molenaar mag als hij draait nooit van zijn molen weg. Je weet nooit wat er gebeurt. Het weer kan omslaan, of wat dan ook en dan moet je wel meteen maatregelen kunnen nemen.’

Molentje, molentje
Hoe is dat eigenlijk zo gekomen, die passie voor molens bij Van Zijll? Hij haalt zijn schouders op. ‘Ik weet het niet. ’t Is niet omdat mijn vader molenaar was. Die was houtbewerker. Hij maakte van die grote houten kuipen waar boeren kaas in maakten. Ik ben altijd al idolaat geweest van molens. Mijn moeder heeft me wel eens vertelt dat ik als klein jongetje van vier net zo lang tegen haar aanbabbelde “molentje,molentje” tot ze een vel papier nam en een molen voor mij tekende. Die ik dan vervolgens met een potlood geheel naar eigen idee weer ging inkleuren.’ De nu negenenveertigjarige Van Zijll werd geboren in Alphen aan de Rijn. Zijn grootmoeder woonde niet ver uit de buurt van de beroemde molenviergang van Aarlanderveen. ‘Ik ging graag bij haar op bezoek dan kon ik die molens zien en later zo vanaf mijn tiende jaar bezocht ik ook daadwerkelijk met grote regelmaat een van die molens. Daar raakte ik bevriend met de zoon van de molenaar. We zijn nog steeds vrienden. Hij heeft de molen van zijn vader overgenomen en woont er nog steeds.’

Steektermolen
Die vader combineerde zijn molenaarschap met het boerenbedrijf. Van Zijll vertelt verder. ‘Wij voerden op zaterdag, in de vakanties en voor en na schooltijd allerlei klusjes uit. Zoals koeien melken, hooien maar ook het inspannen van de molen. Zo heb ik eigenlijk op zeer jeugdige leeftijd al spelenderwijs het vak geleerd. Toen ik een jaar of vijftien was overleed de vrijwillig molenaar van de Steektermolen net buiten Zwammerdam. Ik trok de stoute schoenen aan en diende brutaal een verzoek in om met die molen als vrijwilliger te mogen malen. Die molen was toen nog in eigendom van de boeren uit de polder en dat moest dus door het polderbestuur worden beslist. ‘We vergaderen over veertien dagen,’ zei die man. ‘Nou, wat kruipt de tijd dan toch als je iets graag wilt. Gelukkig vond dat bestuur het goed en kreeg ik toestemming.

Diploma
Wel werd er wel een machinist uit de buurt gevraagd een oogje in het zeil te houden maar die had al gauw ik de gaten dat hij het werk met een gerust hart aan mij kon overlaten. Zo leerde ik steeds meer over het runnen van een molen. Ik stak ook veel op van de molenaars van Aarlanderveen een stukje verderop. “Kijk maar naar ons hoe wij het doen” zeiden die. In 1970 werd het gilde van vrijwillige molenaars opgericht en werd het min of meer gewenst dat vrijwilligers die een molen wilden malen in het bezit moesten zijn van een diploma. Dat heb ik toen, op advies van een paar molenconsulenten, ook gehaald. Gemiddeld duurt zo’n opleiding tot gediplomeerd molenaar ongeveer drie á vier jaar. Een aspirant molenaar moet 150 uur in de praktijk hebben gedraaid, verdeeld over alle vier de seizoenen. Dertig uur daarvan moet hij of zij in verschillende andere dan de eigen opleidingsmolen hebben gedraaid.’

Vaste dienst
De link met het Westland en de Groeneveldsemolen werd gelegd in 1986. Rob van Zijll werkte intussen bij de firma Verbij in Hoogmade, een gerenommeerde molenmakerij, als timmerman/houtbewerker. Zijn werkgever was via het Hoogheemraadschap van Delfland betrokken bij de restauratie van de toen wat vervallen molen. De Groeneveldse molen was tot 1977 nog eigendom van de gezamenlijke boeren en tuinders uit de polder maar nu in handen gekomen van Delfland. Rob stuurde een brief naar het bestuur van het Hoogheemraadschap met het verzoek aangesteld te worden als vrijwillig molenaar maar kreeg hierop nooit een antwoord. Een tijdje later kwam het toch nog goed en kon hij aan de slag. Twee jaar lang reed hij heen en weer vanuit het Groene hart naar het Westland om de molen te bedienen. In 1988 kwam hij in vaste dienst bij het Hoogheemraadschap en ging wonen in de net gerestaureerde woning naast de molen.

Belangrijke gast
Sinds die tijd is de oorspronkelijke inwoner van het groene hart dus de vaste molenaar van de Groeneveldse molen en de import Westlander wil naar eigen zeggen nooit meer uit de tuinbouwstreek vandaan. In zijn molen mocht hij de laatste 22 jaar al vele duizenden bezoekers begroeten. Bezoekers van ver, zoals een delegatie van de Chinese tv maar ook bezoekers met “blauw bloed” in de persoon van kroonprins Willem Alexander. Rob van Zijll daarover: ‘Dat was in 1999. Eind 1998 hadden we in het Westland ernstig wateroverlast gehad, menig Westlander zal zich dat nog wel herinneren. Om die reden kwam de kroonprins een kijkje nemen. Ik was tot een paar minuten voor zijn komst niet op de hoogte van zijn bezoek. Er zou een delegatie van Rijkswaterstaat langs komen met een belangrijke gast in hun midden, dat was alles wat ik wist. Kwamen er van die mannen in donkere pakken langs die overal gingen kijken of het wel veilig was. De molen draaide als een zonnetje. Kreeg ik de instructie om hem stil te zetten. Ik moest hem wel startklaar houden voor als de gasten er waren. Kwam er een zwarte geblindeerde Audi het erf op en stapt Alex eruit. Daar stond ik dan tussen allemaal van die lui in nette pakken. Als enige in mijn werkgoed. Heb ik Wim-Lex aan het werk gezet. Ik zei tegen hem “Uw vader (prins Claus, red.) is beschermheer van de vereniging De Hollandsche Molen en u bent vaak genoeg met hem mee op bezoek geweest om te weten hoe het werkt” en ik stopte hem hup een touw in zijn handen. Vond hij geweldig.

Gods akker
Een andere bekende Nederlander die bij Van Zijll over de vloer kwam was EO coryfee Dominee Arie van der Veer. In juni 2010 presenteerde hij samen met de Groeneveldse molenaar twee afleveringen van het veelbekeken programma “Nederland zingt op Zondag”. ‘Geweldig was dat. Heb ik hem nog aan het lachen gekregen. Na de opnamen zei ik tegen hem nou heb u gezien hoe ik ervoor zorg dat Gods water niet over Gods akker loopt. Ik krijg tot op de dag van vandaag nog reacties over dat programma. Waren we op vakantie op de Veluwe sta ik ergens op een zondagmarkt. Staat er een vrouw naast me die kijkt me aan en die zegt ineens “ik ken u”. Zeg ik tegen haar: ‘Nou ik u niet.’ Bleek ze me van dat programma te kennen. Een aparte ervaring om zoiets mee te maken hoor.’ Gasten zijn altijd welkom bij Van Zijll. ‘Als het even kan, maak ik altijd tijd voor bezoekers,’ beaamt hij. ‘Komen ze rond koffietijd als we lekker buiten zitten in het zonnetje, krijgen ze nog een bak koffie ook. ‘’Is hier soms net de zoete inval zegt mijn vrouw weleens. Maar ik heb er wel de pest aan als mensen zo ongevraagd de molen in lopen. Heb ik ook wel eens meegemaakt. Ik zeg tegen die vent: “Joh wat ga je doen?” Zegt ie op zo’n hooghartige toon tegen me dat me dat niks aangaat en dat molens cultureel erfgoed zijn die door de staat van zijn belastingcenten worden betaald. Nou toen ben ik wel even boos geworden. Als je nou niet gauw maakt dat je wegkomt, geef ik je een schop onder je kont. Hup, het erf af.’

18e Westlandse Molendag
Dat laatste zal Van Zijll aanstaande zaterdag zijn bezoekers zeker niet aandoen. Iedereen is dan van 09.00 uur tot 17.00 uur weer van harte welkom bij de 12 molens, waaronder de Groeneveldse molen zelf, die meedoen met de 18e Westlandse Molendag, ooit een initiatief van Van Zijll zelf. Bij diverse molens is er van alles en nog wat aan de hand. Zo is bij de Groeneveldse molen verhalenvertelster Janneke Tanja aanwezig die met aan het molenaarsleven gerelateerde verhalen vertelt aan geïnteresseerde bezoekers. Bij alle deelnemende molens is een routebeschrijving verkrijgbaar (€ 5,-) en bij een bezoek aan vijf of meer molens ontvangt u een leuk aandenken. Een prima idee om nuttig en aangenaam te combineren komende zaterdag. Meer info over de 18e Westlandse Molendag vindt u op internet op www.westlandsemolen.nl. © 2011 Tekstbureau Westland (Cent Wageveld)

Jongste druivenkrentster

'Jong geleerd, oud gedaan,’ meldde ons Hilde Jansen van Druivenkwekerij Nieuw Tuinzight. De kwekerij zit nu in de drukste periode van het jaar. Druivenkrenten, een echt Westlands gebeuren… Op de foto ziet u Fenne, die ongetwijfeld het druivenkrenten goed in de vingers zal krijgen. (JW)

VTM Telecomloop ontvangt deelnemers uit Amerika

Maasdijk - De VTM Telecomloop die dit jaar op zaterdag 25 juni plaatsvindt in Maasdijk, verheugt zich in deelname uit Amerika. Om precies te zijn uit de staat Texas. Enige tijd geleden ontving Patrick van Koppen, medeorganisator van de wedstrijd, een e-mail van het echtpaar Richard en Mary Flores met de vraag of ze aan de VTM Telecomloop konden deelnemen. Uiteraard was het enthousiasme groot over de overzeese reactie. Zó groot dat het echtpaar nu op uitnodiging van de organisatie komt meelopen. Richard (57) en Mary (55) brengen een aantal dagen in juni hun vakantie door in Noordwijk. Op de vraag, waarom ze komen hardlopen in Maasdijk, antwoordden ze: ‘Als we op vakantie zijn, proberen we altijd mee te doen met een lokale wedstrijd. Zo zien we het land dat we bezoeken van een andere kant en bevinden we ons onder sportgenoten. We kijken er naar uit om de Nederlandse cultuur te leren kennen en we zijn zeer vereerd dat we uitgenodigd zijn!’

Parcoursrecord
Richard doet mee met de 15 km van de VTM Telecomloop en Mary loopt de 5 km bij de Kester & Partnersloop. Richard, die in het dagelijks leven leraar is, hoopt zijn PR van gemiddeld 93 minuten te doorbreken. Het parcoursrecord dat op naam staat van Hilaire Tirempeba (43.55) laat hij ruimschoots ongemoeid, maar de belangstelling en deelname van het Amerikaanse echtpaar wordt enorm gewaardeerd door de organisatie. ‘Leuk om te zien dat de site www.vtmtelecomloop.nl van zo’n verre afstand gevonden wordt,’ aldus PR medewerkster Joke Wageveld. ‘We hopen Richard en Mary kennis te laten maken met een stukje Westlandse gastvrijheid!’

VTM Telecomloop – ‘Een Dijk van een Loop’
Er kan deelgenomen worden aan 3 afstanden: de 15 km VTM Telecomloop, de 5 km Kester & Partnersloop en voor de jeugd tot en met 12 jaar is er de Beekenkamp Jeugdloop over 1,5 km. Zowel de VTM Telecomloop als de Kester & Partnersloop maakt deel uit van het Ekwadraat Reclame Run Circuit respectievelijk het Ekwadraat Reclame 5km Circuit.

De gezelligste loop van het Westland
Deze hardloopwedstrijd staat alom bekend als de gezelligste loop binnen het Westland. Iedere hardloper kan na de finish op het 'Malieveld van Maasdijk' buiten in een gezellige ambiance op de sportieve inspanningen terugkijken. Deelnemers ontvangen een functioneel loopshirt dat inmiddels bekend staat als een ‘collectors item’. Dit jaar kan met de loterij op de startnummers een iPad gewonnen worden. Zie voor meer informatie en inschrijving: www.vtmtelecomloop.nl. Met ingang van 2011 wordt de uitslagenverwerking van de VTM Telecomloop en de Kester & Partnersloop uitgevoerd met de SAW-chip. Eenmalige kosten voor de herbruikbare chip bedragen 3,00 Euro.

Wandelen
Voor liefhebbers van wandeltochten is er eveneens op 25 juni het Maarel Orchids Sportief Wandelen. Dit wandelevenement wordt dit jaar gecombineerd met de Vertomars in Maassluis. Er is keuze uit maar liefst zes afstanden, namelijk: 5, 10, 15, 25, 40 en 50 km. Deze tochten voeren door de prachtige omgeving van Midden Delfland en omstreken. Inschrijven kan op 25 juni vanaf 7.30 uur in wandelcentrum V.T.M. aan de Dr. Albert Schweitzerdreef 475 in Maassluis. Om 8:00 uur kan er daadwerkelijk gestart worden met één van de zes wandeltochten. (Joke Wageveld - ©2011 Tekstbureau Westland)

Bijna is het zover...

Westland – Het zijn spannende dagen voor onze twee Westlands getinte Roparun teams. Zowel bij Team 97 Roparunteam Flora Holland als bij Team 137 Westland Olympus ‘70 neemt de spanning toe. De Roparun, het echte werk, komt er nu met rasse schreden aan. Deze week vertelt Wietske van der Lans, loopster van team 137 u over de uren voor het startschot valt en stelt zij de mensen van haar team aan u voor.

Startfeest
‘Ja, eindelijk is het dan bijna zover. Aanstaande zaterdag gaat het dan allemaal echt gebeuren. Vrijdag moeten wij, deelnemers aan de Roparun 2011, lopers, begeleiders, allemaal, onze spullen inleveren en dan zaterdagochtend vroeg gaan we eindelijk op weg naar Parijs. Als u ons wilt komen uitzwaaien kan dat hoor. We drinken om half acht nog een kopje koffie. Dan weten we zeker dat de chauffeurs wakker zijn. En om klokslag acht uur vertrekken we vanaf garage De Wittebrug in Kwintsheul. De grote rode Roparunteam 137 Westland Olympus ‘70 bus zal bij toerbeurt bestuurd worden door Cees Duijndam en Peter van Ruijven. In Parijs aangekomen beginnen we trouwens met een groot startfeest. Je kunt je feessie alvast maar gehad hebben nietwaar? Aan dat feest zit gekoppeld, niet veel later, de voor hardlopers bijna onmisbare pastaparty en dan... wordt het tijd voor het echte werk.

Start
Zo rond half acht zaterdagavond valt voor ons team het startschot. Onze camper waar Nico Hagman de scepter slaat, is vanaf dat moment voor ons het belangrijkste plekje op aarde. Ons rustpunt, ons toevluchtsoord. Het is hier waar de catering wordt verzorgd. De plek om bij te tanken. Leontine en Edith gaan er vanaf hier alles aan doen om ons, de lopers, op en top te verzorgen met de juiste voeding. Onze startloper is volgens de planning Marc de Heij. Onder luide aanmoediging van ons hele team en alle teams die nog na ons zullen starten, gaat hij er vast een vliegende start van maken. Op de fiets wordt hij dat eerste stuk begeleid door Jacqueline Molenaar en Tres Duijndam. Terwijl Mark de eerste kilometertjes afwerkt, draait Luuk Redel ons personenbusje het parcours op. Aan boord de lopers Stef van Kempen (onze captain), Toke van Ruijven en Theo van der Knaap. Kaartlezer Hans van Adrichem zal zorgen dat de Luuk de juiste weg kiest, zodat er geen kilometer te veel wordt gelopen. Ja, we lopen en fietsen graag, maar 530 km in zo'n 40 uur is toch wel genoeg. We zijn dan ook superblij dat Margret van Ruijven en Theo Pronk meegaan om zich over onze vermoeide spieren te bekommeren.

Team twee
Ondertussen gaat team twee onder leiding van onze tweede teamcaptain Marie-Anne Zwinkels naar het eerste wisselpunt. Zo'n 40 km verderop. Het zal inmiddels rond middernacht zijn als daar de eerste wissel plaats vindt. De eerste loper van team twee staat daar dan al te popelen om te starten. Marc van Heijningen, de snelste loper die wij aan boord hebben, zal het denkbeeldige stokje overnemen. Samen met de fietsers Barend (van de boekenstal) en Marie-Anne gaat hij de donkere nacht in. In het busje wordt ook gewisseld. Een nieuwe chauffeur, Martin Kooijman met als kaartlezer Ron van Schaik, is verantwoordelijk voor de strakke kilometer wissel. Ondertussen zitten de overgebleven lopers van team twee met smart op hun eerste kilometer te wachten. Vragen, vragen, vragen.

Rookies
Onzekerheden te over. Hoe voelen de benen. Hoe loopt het parcours hier. Is het nog vlak of hebben wij de eer van de eerste klimmetjes. Paul Schoenmaker, onze trainer en Corry de Haan onze sterkste loopster zullen op dat moment mij vast en zeker nog wel een keer rustig toe spreken, er zo voor zorgen dat ik mijn zenuwen voor mijn allereerste kilometer Roparunnen onder controle kan houden.
Voor een groot deel van ons is team is de Roparun gesneden koek. De laatste weken werden er door de routiniers tijdens de training vele sterke verhalen over de afgelopen vier edities opgehaald. Maar Peet, Cees, Tres en mijn persoontje zijn Rookies, debutanten. voor ons is het de eerste Roparun. Als loper dan. Ikzelf ben ruim tien jaar geleden al twee keer mee geweest als verzorger. In de tijd dat er nog van Rotterdam naar Parijs werd gelopen. Toch heel wat anders, lopen lijkt me nog vermoeiender dan begeleiden. We gaan het meemaken.’

Bijdrage Nog steeds kunt u Roparun Team 137 Westland Olympus ‘70 steunen. Stort uw bijdragen op ING rekening 3777208 t.n.v. Lopersgroep Naaldwijk. Meer info over de Westlandse Ropateams vindt u op de eigen websites van de teams, die trouw onderhouden worden door Alphons Dashorst: http://www.roparunteam97.nl. en http://www.westland-olympus70.nl/. (Cent Wageveld)

I Have a Dream

Roparunnen met Wietske
‘Nog twee weken en dan is het Pinksterweekend, Roparunweekend. Het gaat nu echt opschieten en het kriebelt al wel behoorlijk. Vorige week hebben we nog maar weer eens flink getraind. De week begon met een pittige run-bike-run. Woensdagmorgen heb ik met mijn vriendinnen nog een kleine anderhalf uur gelopen in de Delfse Hout en afgelopen vrijdag de storm rond De Lier getrotseerd. Rest ons tot aan de start van de Roparun nog één week, waarin we flink aan de bak moeten en dan begint het rusten. Uitrusten en energie sparen. Koolhydraten stapelen totdat het echt gaat gebeuren, naar Parijs. Een busreis heen en een voetreis terug. Hoe mooi kan ‘t LEVEN zijn....

SamenLoop
Afgelopen zondag een voorproefje. De SamenLoop voor hoop. Veel leden van ons Roparunteam liepen enkele uren door het Hofpark in Wateringen afgelopen weekend. Voor het KWF. Wat een mooi gebeuren, zeg! Met zijn allen “even” vierentwintig uur samen wandelen, lekker kletsen en praten en steun bieden waar nodig. Lopen tussen de vele zakken met brandende kaarsen. De ene zak nog mooier dan de andere versierd. De ene zak nog bijzonderder dan de ander. De een nog ontroerender dan de ander. Er stond één simpele zak tussen: voor Roparun team 137! Samen staan we sterk!!! Ja, zo komen de verschillende evenementen elkaar weer tegen.

Hard werken
Er was veel geld opgehaald. Zeker € 165.000,-. Geld bijeen gebracht voor het KWF. Geld bijeen gebracht door Westlanders. Westlanders die het hart op de goede plek hebben. Westlanders die hard werken, hard lopen en hard fietsen. Ik sprak mensen die volgende week in het kader van de actie Alpe d’HuZes de Alpe d'Huez op gaan fietsen. Iemand legt het parcours 1x af met de handbike (succes Lianne!). Anderen beklimmen op de fiets twee- of drie keer die enorme puist in de Franse Alpen (Ellen, ik weet zeker dat je het haalt!) en sommigen fietsen zelfs zes keer tegen die enorme berg op. Ook dat alles voor het goede doel. Ik wens Alpe d’HuZes Team Westland dan ook heel veel succes.

I Have A Dream
Terwijl wij nog een weekje doortrainen beginnen de ons toegezegde bedragen al aardig binnen te lopen. Als alle toezeggingen die gedaan zijn ook daadwerkelijk gestort worden staat onze teller op ruim € 38.000,- In de afgelopen vier jaar hebben we met Roparunteam 137 Olympus ‘70 Westland al € 152.000,- opgehaald. Ons doel is om binnen 5 jaar 2 ton op te halen. Een snelle rekenaar weet dan dat we nog zo’n € 10.000 tekort komen. I Have a Dream… en dat is dat wij ons gestelde doel bereiken. Voor de Roparun, voor het motto “Leven toevoegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”. Helpt u ons? Samen staan we sterk. En vele kleintjes maken samen een hele grote.’

Bijdrage
Wilt u Roparun Team 137 Westland Olympus 70 helpen? Stort uw bijdragen op ING rekening 3777208 t.n.v. Lopersgroep Naaldwijk. Namens iedereen alvast hartstikke bedankt! Wilt u meer weten over het team, wie we zijn, wat we doen en hoe u ons kunt helpen: bezoek dan de site www.roparunteam.olympus70.nl/sponsoring. Ook het tweede Westlandse team, team 97, Roparunteam Flora Holland heeft een eigen website waarop u veel meer kunt lezen over de lopende en komende acties en bezigheden rond de aanstaande Roparun.: http://www.roparunteam97.nl. Nog steeds kunt u Roparun loten kopen, de teams sponsoren of vriend worden van een van de teams. U vindt alle informatie op de websites van de twee teams. Daarnaast kunt u ook een mailtje sturen aan wageveld@kabelfoon.nl. Wij dragen er dan zorg voor dat uw vraag of aanbod bij de juiste persoon terecht komt. (CW)