zaterdag 21 mei 2011

Hanneke van Baalen van alle markten thuis


‘Acteren, studeren, voetballen en fitnessen, werken, ik wil gewoon lekker bezig zijn’

Westland - Komende week, 25, 26 en 27 mei voert toneelvereniging De Plankeniers in de kleine zaal van Westland Theater De Naald (aanvang 20.15) het stuk Sora Moria op. Een bewerking van het oorspronkelijke toneelstuk Peer Gynt uit 1876 met muzikale omlijsting door Carolien Valstar. Een van de spelers die meewerkt aan deze onderhoudende familievoorstelling is de twintig lentes jonge Hanneke van Baalen.

Rare ervaring
Van Baalen is geboren en getogen in Naaldwijk. Na de basisschool ging ze naar het VMBO waar ze de opleiding Zorg en Welzijn afrondde. ‘Als kind wilde ik kapster worden. Vandaar die opleiding. En fotomodel. Maar dat is het allebei toch (nog) niet geworden.’ Daarna deed ze een opleiding beveiliging nivo 2 in Den Haag. Die rondde ze wel af maar besloot dat ook die richting voorlopig toch niet “haar ding” was. Toch heeft ze er geen spijt van. ‘Het volgen van een opleiding in de beveiliging is erg goed voor je kennisniveau. Je krijgt bijvoorbeeld veel wetskennis, erg belangrijk vind ik. Momenteel zit ik in het tweede jaar van de opleiding facilitaire dienstverlening bij het Alberda College in Rotterdam. Een leuke opleiding. Ik heb het erg naar mijn zin. Mijn allereerste stageperiode was bij het Erasmus MC. Daar had ik wel een rare ervaring. Ik had al op diverse afdelingen stage gelopen en moest toen naar de schoonmaak. Daar overkwam me dat ik, nu onderdeel van de schoonmaakgroep, voor anderen niet meer bestond. Kwam ik mensen tegen waar ik kort daarvoor nog mee bij distributie samengewerkt had en bij de beveiliging. Dan zei ik hen gedag maar ze reageerden niet eens, keken me niet eens meer aan. Daar stond ik in mijn schoonmaakpakkie. Een hele rare ervaring.

Portfolio
Op dit moment loop ik stage bij een kunstzinnige instelling. Het OT (Onafhankelijke toneel) in Rotterdam. Daar verzorg ik onder andere de catering. Het is erg druk op het moment. De opera afdeling van het OT is druk aan het repeteren voor Die Jahreszeiten, een coproductie van Opera O.T., het Luxor theater en stichting Operadagen Rotterdam. Eind mei wordt die opgevoerd. Ik ben daar terechtgekomen dankzij mijn rol in “Beste mensen” ons vorige stuk van eind vorig jaar. Ik had een paar foto’s van die voorstelling in mijn portfolio gedaan en de stagebegeleidster pikte dat op. Ze bood me op basis van dat portfolio de stage plek aan bij het OT. Hartstikke leuk omdat ik best wel nieuwsgierig ben naar hoe het bij zo’n organisatie allemaal reilt en zeilt achter de schermen.’

Geweldige regisseur
Hanneke komt uit een cultureel geïnspireerd gezin. Haar vader speelt toneel, haar moeder is een verdienstelijk (amateur)- zangeres en haar jongere broertje speelt gitaar. ‘Ja, hij heeft twee bandjes,’ lacht ze. ‘Een hobbybandje en een eh… ja, hoe noemt hij dat, eh… nou ja, een serieus bandje. Ik heb van jongs af aan best wel wat cultuur meegekregen. Ging al jong met mijn ouders mee naar Waterpop en natuurlijk naar toneeluitvoeringen om mijn vader te zien spelen. De eerste keer dat ik hem zag was in “Niet alle dieven komen ongelegen”. Oh, was Reinier van Mourik ook regisseur van dat stuk? Dat wist ik niet. Leuk hoor. Ik vind Reinier een geweldige regisseur. Hoe hij van iets kleins iets groots kan maken, zijn speelse manier van doen, dat je gewoon je fantasie moet gebruiken. Reinier leert je dat. Al zit je gewoon op een stoel en je gelooft dat je op een schip zit, dan zit je voor de kijker ook op een schip. Hij is daar heel sterk in. Ik hield altijd al van verkleden, vroeger was ik daar best wel veel mee bezig. Dat speelde ik dat ik een prinses was ofzo. Nou, wat dat betreft kan ik in het stuk dat we nu gaan brengen mijn hart ophalen. Het stuk lijkt soms wel op een enorme verkleedkist.

IJdel
Ik ben bij De Plankeniers gekomen via mijn vader. Ik deed al jaren mee met de sinterklaas activiteiten van de vereniging. Als hulpje van de Sint zeg maar. En toen ze voor “Hotline”, een eenakter die op het Westofal is opgevoerd, een figurant nodig hadden, vroegen ze mij. Dat was best wel spannend hoor. Vorig jaar stond ik voor het eerst samen met mijn vader op het podium. Eerst in een kinderstuk en later in het jaar dus bij “Beste mensen” dat we samen met het Theaterkoor 40Forever opvoerden. Ik sta best wel graag in de belangstelling, maar met mate hoor. De zaterdag na “Beste mensen” ging ik uit naar de Waterskihut. Kwam daar in alle drukte een jongen naar mij toe die zei: ‘Ja, ik ken jou, ik heb jou gezien bij “Beste mensen”, jij was de bakkersvrouw’. Dat vind ik dan wel leuk om te horen maar om nou overal en altijd herkend te worden lijkt me toch wat minder. Mijn vriendinnen zijn niet zo van de festivals en toneelstukken. Het soort muziek dat ze op festivals spelen is niet hun smaak en toneel boeit hen ook niet echt. Wel zijn ze vorig jaar naar “Beste mensen” komen kijken en dat vonden ze supergaaf . Ze zeiden: ‘Ja we zien wel veel trekjes van jou in die bakkersvrouw’. Ik hoop dat er volgende week wel weer een paar van mijn vriendinnen en teammaatjes komen kijken maar ik moet het hen nog vragen.’

Voetbal
Ik ben wel een beetje chaotisch, in de zin dat ik van alles tegelijk wil doen. Acteren, studeren, voetballen, fitnessen, werken. Ik wil gewoon lekker bezig zijn. Kan op zijn Westlands gezegd niet de hele dag op m’n reet blijven zitten. Daarom ben ik ook gaan voetballen. Dat is wel een beetje apart. Niemand in mijn hele familie heeft ook maar iets met voetbal, ze kijken bij wijze van spreken niet eens naar het WK. Ze keken dus wel gek op toen ik vertelde dat ik ging voetballen. Een collegaatje die ik ontmoet had bij een vakantiebaantje vroeg of ik daar geen zin in had en dat heb ik gedaan. En voetballen is superleuk. Ik speel bij VV Naaldwijk in het tweede. Ik sta linkshalf of linksvoor en dat terwijl ik stijf rechtsvoetig ben. Een voorzet met links, nee dat ga ik niet proberen. Ook al hebben mijn vader en moeder niks met voetballen, toch komen ze regelmatig kijken.’ Ze lacht. ‘Maar ze komen wel pas in de tweede helft dus ik denk dat ze eigenlijk voor de derde helft komen. Vorige week zaterdag zijn we kampioen geworden, dat was gaaf. Kregen we bloemen en er was champagne. Supersupporter Henk Malestein, mister VV Naaldwijk himself, heeft ons toegesproken. Zijn we op een open wagen door Naaldwijk gereden, eerst naar de Slimmerick, toen naar het Sportcafé op het Wilhelminaplein, onze tassensponsor, en daarna naar de Ouwe Droog. Daar mochten we op het “kampioenen” balkon. Toen we daar stonden kwam er nog een wagen met een kampioenselftal van Westlandia langs, dat was lachen.

Route 66
Voor de toekomst heb ik geen vast omlijnde plannen. Ik wil mijn opleiding afmaken en dan zou ik graag wat reizen. Naar Schotland of op een motor Route 66 afrijden in Amerika, maar ja, ik heb nog niet eens een motorrijbewijs. Is allemaal nog een eind weg. Voorlopig hoop ik lekker te kunnen blijven voetballen en nog een hoop leuke rollen te kunnen spelen bij De Plankeniers. Ook zou ik graag nog een keer naar De Appel gaan om een stuk van dat gezelschap te bekijken. Samen met mijn vader. Lijkt me geweldig. We hebben thuis een eigen bedrijf in potorchideeën. Daar steek ik ook wel eens een handje uit. Vroeger hadden we tomaten maar een jaar of vijf geleden is mijn vader overgeschakeld op die potorchideeën. Best wel leuk werk, een mooie teelt. Stukken minder zwaar dan in de tomaten en stukken schoner ook. Mensen vragen wel eens ‘joh, wil jij de tuin van je vader later overnemen?’ Dat weet ik nog niet zo goed maar het zou me wel leuk lijken. Ik heb echt nog geen idee…’

Verstand op nul
Tot slot nog even terug naar de voorstelling van komende week. Wat gaat het Westlandse publiek van de uitvoering van Soria Moria vinden? ‘Tsja, moeilijk hoor. Het stuk begint met een ruzie tussen Peer en zijn moeder, dan denk ik dat ze snel partij kiezen voor zijn moeder. Ja en daarna komt er een bruiloftsscène die door Peer in het honderd wordt gestuurd. De toeschouwers leren Peer dan al snel kennen als een opschepper die het allemaal niet zo kwaad bedoelt. Volgens mij worden ze gewoon in het verhaal meegesleept. Ach joh, gewoon verstand op nul zetten en kijken…’

De familievoorstelling “Soria Moria” door de Plankeniers met Hanneke van Baalen is op 25, 26 en 27 mei te zien in de kleine zaal van Westland Theater De Naald. Aanvang 20.15 uur. Entree 10 Euro, CJP houders 9 euro. © Tekstbureau Westland – Cent Wageveld)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten