Fietsersbrug

Deze keer wil ik het hebben over een fietsersbrug die eigenlijk helemaal geen fietsersbrug is. Hé, da’s gek. En dat in ‘ons aige’ Westland? Jazekerik heb het dan over de voetgangersoversteek tussen de Monnikenlaan en de Hoge Noordweg over de provinciale weg N213, de Burgemeester Elsenweg. Een drukke woon- werkroute voor iedereen die van De Lier naar Naaldwijk wil en verder, of omgekeerd. Druk ja. Zeker sinds de provincie in haar onmetelijke wijsheid besloot het fietspad langs de N213 dat naar kruispunt Bruinsma toeliep (naar de bloemenveiling zeg maar) af te sluiten. De brug is bedoeld voor voetgangers. En voor fietsers en bromfietsers. Die laatste categorie wordt geacht af te stappen, vervolgens het vervoermiddel “aan den hand mede te nemen en te voet den brug te betreden”. Maar, geen hond die zich daar aan houdt. Voor menig fietser is het juist de ultieme uitdaging om op weg naar werk of school de stijve ochtendbenen te testen op hun gespierdheid en zonder af te hoeven stappen het bovendek te bereiken. Westlanders die de brug nog nooit beklommen hebbe,n moeten daarbij weten dat de brug is opgebouwd uit drie steile gedeelten die elk met een tussenplatformpje aan elkaar zijn verbonden. Menig fietser met stoere ideeën over “de brug zonder afstappen even te doen”, moest zich bij het eerste platform al gewonnen geven.

Die fietsersbrug dus. Je vind um mooi of je gruwelt ervan. Liefhebbers van spraakmakende architectuur roemen hem. Noemen hem “de poort van het Westland”, een sieraad voor de streek. En eerlijk is eerlijk, hij ziet er ook buitengewoon streekeigen uit met zijn w-vormige kasdek. Daarnaast is het een feit dat de brug voor meer dingen wordt gebruikt dan simpel de drukke verkeersader, die de Elsenweg nu eenmaal is, over te steken. Menig interview heeft er al op plaatsgevonden en dat is te begrijpen, want zowel aan de linker- als aan de rechterkant heb je daarbij een achtergrond die prachtig zicht geeft op hoe dynamisch ons Westland wel is. Al heeft de komst van een nieuw hoogkap kassencomplex het zicht aan de Monnikenlaanzijde wel wat ingeperkt. Ook zijn er in de loop van de tijd al verschillende trouwreportages geschoten. Verder mogen de trainers van de vlakbij gevestigde atletiekvereniging hun pupillen graag afmatten door hen minstens vier keer heen en terug de trappen op en af te sturen en ik kan u verzekeren dat hakt erin. Het per fiets “nemen” van de brug trouwens ook, want mij is het nog nooit gelukt fietsend boven te komen, zonder halverwege de eerste helling als een razende van mijn fiets te springen om niet om te vallen. Maar het mooiste voorbeeld van multifunctioneel bruggebruik vond onlangs plaats. Acht pizzabezorgers gingen op de foto waarbij wederom ons mooie Westland als levend decor fungeerde. Ook voor fietstoeristen, waarvan er meer Westland aandoen dan u misschien vermoedt, is de brug wanneer ze eenmaal boven zijn gekomen een onverwachte extra bonus. Niet zelden blijven ze zittend op hun zwaarbeladen toerfiets op weg naar Monster of Hoek van Holland minutenlang stil genieten van het uitzicht. Westland lelijk? Onzin! Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Voor ouderen, moeders met kinderen, onsportieve schoolkinderen, naaldslanke tengere pubermeiden en mensen met een lichamelijke beperking is de brug een crime. Niet zelden moeten alerte voorbijgangers een handje toesteken, omdat de actieradius van een scootmobiel niet opgewassen is tegen de te nemen hoogte en dreigt het vervoermiddel met bestuurder en al achteruit te rijden wat tot grote ongelukken kan leiden. Stoere mannenhanden duwen in een dergelijk geval het gevaarte in één ruk naar boven en de eigenaren van die handen houden desgewenst ook nog even een wakend oog bij de afdaling. Ook moeders met kleine kinderen hoeven nooit lang te wachten op hulp want het zinnetje ‘zal ik u effe hellepe’, zit bij ons Westlanders ingebakken. En dan heb ik het nog niet gehad over het kriskras moeten oversteken van plateau naar plateau, terwijl er stoere tegenliggers naar beneden komen rijden. De constructie van de fietsersbrug is mooi voor het oog, maar een drama qua veiligheid. Gelukkig lijkt er licht aan de horizon voor de categorie gebruikers die problemen heeft met de beklimming. Het gerucht gaat dat de provincie terugkeert op haar schreden en het fietspad langs de N213 weer in ere gaat herstellen. Over de verlengde veilingroute die ter hoogte van Vlietboerderij aanhaakt op de Elzenweg zou dan een minder steile ‘fietsvriendelijke’ brug worden geplaatst. Nou, dat zou mooi zijn. Een zegen voor iedereen die zonder gevaar voor eigen leven naar Naaldwijk of De Lier wil fietsen en weer terug. © 2012 Tekstbureau Westland