Dat versje had ze op school
geleerd en nee het is geen drukfout, u las het goed, ze zong inderdaad “lenter”.
Dat kwam waarschijnlijk door de kleuterlogica dat winter, lenter en zomer iets
met elkaar te maken hebben en dus allemaal op een ‘r’ eindigen.
Krokussen, lente. Het maakt
hele volksstammen blij. Dat bleek maar weer verleden week. Die paar dagen dat
het alvast een beetje lente was. Weg met
de donkerte en de kou. Daar hebben we tot aan begin maart wel weer lang genoeg
in gezeten, is de algemene mening. Geldt
zelfs voor de mensen die zich vanaf half november verkneukelen over de komende
donkere dagen voor kerst. De schaatsers die genieten van vrieskou. Om de
elfsteden op de schaats te doen moeten ze voorlopig weer minstens driekwart
jaar wachten. En ook de aanhangers van die gezellige winterse dagen waarbij men
met z’n allen aan de warme chocomel
zit en een spelletje mens- erger- je -niet speelt, terwijl het buiten
vriest dat het kraakt, zijn die spelletjes zat. Op naar buiten. Ook zij kijken
inmiddels reikhalzend uit naar het voorjaar. Neem dat maar van me aan.
Lente. Het maakt iedereen blij.
Iedereen? Nou ja, bijna iedereen. Misschien dat de schaatsenslijpers in de
regio het allemaal wat minder geslaagd vinden dat er geen ander ijs meer is te
vinden dan dat in de ijssalons van Westland. Hoewel, de meeste van die
schaatsenslijpers zijn daarnaast rijwielhandelaar en zien dus met het stijgen
der temperaturen de omzet navenant stijgen. Want, massaal trekken we de fiets
weer uit de schuur voor een ommetje om
er achter te komen dat ons stalen ros ofwel aan vervanging toe is of een goeie
onderhoudsbeurt kan gebruiken. In beide gevallen handel voor de zwoegende fietsenmaker.
En over die ijssalons gesproken,
waarvan we er een toenemend aantal hebben gekregen de laatste jaren in het
Westland, ook daar neemt de stroom klanten die even wil genieten van een
ijskoude traktatie in de zon weer hand over hand toe. Zo heb ik al weer een
heleboel mensen likkend en slikkend aan hun ijsjes zien zitten op de bankjes
bij een van die ijssalons. Toch weer een beetje kassa voor die hardwerkende
ondernemers.
“Krokeledokus” komt niet alleen natuurlijk. Naast de
krokussen komen ook de hyacinten, de narcissen, blauwe druifjes en de tulpen
ras te voorschijn zodra de winterse kou het definitief lijkt te gaan afleggen
tegen de eerste warme lentezonnestralen. De meeste van onze tuinen hebben die
eerste wat warmere dagen nog het aanzicht van woeste toendra landschappen. Lang
was de grond in onze voor- en achtertuintjes bedekt met een sneeuwdeken. Nu die is weggesmolten
ogen ze ronduit saai. Geïnspireerd door de fleurige folders van de tuincentra hoop
ik dat veel mensen dan ook meteen besluiten daar wat aan te gaan doen. Bij
diezelfde tuincentra waar je dan op zaterdag over de hoofden kunt lopen.
Overvolle parkeerterreinen waar auto’s worden volgestouwd met de nieuwste
tuintrends. Een heerlijke gedachte. Rijen voor de kassa’s. Personeel dat zich
te pletter moet werken. Maar dat doet men met een glimlach om de mond. Het is
immers lente!
Ik weet het, de berichten klonken
anders. “Tuincentra hadden in 2012 circa 200 miljoen minder omzet dan in 2011”.
Dat was de sombere conclusie in de krant. Ook de stroom aan nog meer negatief
nieuws uit het Haagsche is niet direct hoopgevend, maar toch. Dat lentezonnetje
moet bij meer mensen dan alleen bij mij vrolijke, hoopvolle gedachte teweeg
brengen. Weg met die donkerte, weg met die somberheid. Niks oppotten dat geld. Oppotten
doen we die nieuw gekochte magnolia, over een paar maanden als die fors blijkt
te zijn gegroeid. Ja, tuurlijk u houdt het nodige geld achter de hand voor
noodgevallen. Maar verder, kom op, geniet van het leven. Geniet van de nieuwe
lente. Stop met somberen beste mede Westlanders.
Sjonge wat een pleidooi voor
positivisme. Ik schrik bijna van mezelf. En dat terwijl de echte, de “kalenderlente” pas op 21 maart staat te
beginnen. Allemachtig, Krokeledokus is me dit jaar wel erg snel naar het hoofd
gestegen. Jazeker, wees blij: de lenter komt!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten