WK KassieBouwen

De Finnen bedachten het “WK mobieltjes werpen”, de Schotten het “boomstam werpen” en er zijn zelfs volkeren waar men doet aan competities “dwergwerpen” of “vrouw sjouwen”. Als geboren en getogen Westlander probeer ik alle Westlandse activiteiten zoveel mogelijk op de voet te volgen. Hoe het komt dat mijn aandacht niet eerder uitging naar de verhitte competities die zich afspelen bij het KassieBouwen, is me een raadsel. Ik dacht dat het een leuk spelletje voor kinderen was, dat georganiseerd werd tijdens optredens van de Kromme Jongens. Maar nee, vorige week dook daar opeens, alsof het in een duister hoekje op me zat te wachten, het WK KassieBouwen op: een vurige strijd tussen kassenbouwers die zo snel en zo goed mogelijk een kas in mini formaat opbouwen. Een heuse streekgerichte wedstrijd; Westlandser kan het niet! Een wedstrijd die zelfs internationale bekendheid begint te krijgen, want voor de tweede editie die afgelopen zaterdag plaatsvond, meldden zich twee buitenlandse teams aan. Zowel Polen als Italië namen deel aan het WK KassieBouwen.

Gewapend met pen, papier en een camera bezocht ik samen met een vriendin Hal 458 op het ABC terrein in Poeldijk. Niet te missen, gezien de stroom auto’s die de richting van de hal uit reden, alwaar parkeerwachters iedereen een plekje toewezen. In de hal heerste een gezellige drukte. De inrichting zag er professioneel uit met een heuse jury, een speaker, stands, kinderopvang en natuurlijk in elke hoek een bar waar de nodige versnaperingen konden worden aangeschaft voor dorstige kelen en rammelende magen. Deelnemende bedrijven presenteerden zich in de stands. Bij één van de stands konden visitekaartjes worden ingeleverd, waaruit een winnaar van een hoogwerker getrokken zou worden. Nu heb ik die in het dagelijks leven niet nodig, maar ik zou het wel origineel vinden als ik zoiets won en ik zou er een goed doel voor weten te bedenken. Dus giechelend als jonge meiden wierpen mijn vriendin en ik onze visitekaartjes in de bus. Op weg naar het centrum van de hal waar een wedstrijdterrein was afgebakend en een tribune stond opgesteld, fantaseerden we over het doel van de hoogwerker die we hoopten te winnen. We zouden ‘m neerzetten bij evenementen en er vlaggen aan ophangen van sponsors. We zouden ‘m kunnen verhuren. We zouden ‘m schenken aan een goed doel om er leuke acties mee te verzinnen. Of we zouden hem als decoratie in de achtertuin kunnen parkeren. Hoe we het gevaarte daar zouden krijgen, was van later zorg. Maar we zouden ‘m volplanten met fleurige Westlandse potplanten, afgewisseld met tomatenplanten die tot de top van de hoogwerker zouden groeien. Reikend naar de zon, mooie trossen dieprode vruchten producerend, uitkijkend over De Glazen Stad. Een mens zou er poëtisch van worden, van zo’n hoogwerker. De wedstrijd KassieBouwen moest nog beginnen en we hadden nu al de grootste lol.

Aan de wedstrijd mocht in eerste instantie alleen door professionele kassenbouwers worden deelgenomen, of bedrijven die daar actief in bijdragen. In eerste instantie, want het gebeurt wel eens dat het team ineens voor een klus naar het buitenland moet. En dan gaan zaken vóór het spel. Ja ik weet het, het gezegde is eigenlijk ‘zaken gaan voor het meissie’, maar u snapt wat ik bedoel. En ja hoor, er viel een team uit. Geen nood, een team ISW’ers stond te trappelen van werklust en enthousiasme om het te vervangen. Stoere jongens die zich bekwamen in de metaaltechniek namen met plezier hun plek in. En tot mijn genoegen deden er zelfs twee meiden mee. Dat mag ik altijd graag zien. Denk nu niet, dat de meiden het er slecht vanaf brachten, want zij zetten een uitstekende prestatie neer, dat een groot applaus ontlokte bij het publiek. Overigens een talrijk publiek, want de wedstrijd werd door zo’n 3500 belangstellenden bezocht. De meiden, Lotte van Rijn en Anita Voskamp, hadden in het voortraject al voor leuke PR gezorgd door als mascottes model te staan op een poster, gewapend met hamer en boor. De deelnemers bouwden in een fors tempo een kassie en werden niet alleen op tempo beoordeeld, maar ook op techniek. Geen schroefje mocht ontbreken, want dat kostte puntjes. Het kassie moest volledig in elkaar gezet worden, met een dekraam en een deur en grote reclame uitingen van Stichting De Zaaier, die als initiator van het evenement een flink deel van de opbrengsten tegemoet mocht zien. Maar liefst meer dan 60.000 euro staat deze Stichting te wachten. Sponsors tonen hun maatschappelijke betrokkenheid met de regionale hulporganisatie Stichting de Zaaier, die zich inzet voor agrarische hulpprojecten in Congo. Zodra een team klaar was met het bouwen van het kassie, moesten de werkschorten afgedaan worden en een knop in het centrum van de hal worden ingedrukt. Een inspannende bezigheid, want het zweet stroomde de deelnemers over het voorhoofd.

Na al dit harde werken, stond de deelnemers en het publiek een optreden van ‘Onder 0’ te wachten, die voor de gelegenheid de song ‘Dubbeldik Glas op de kas kas kas’ schreven op de melodie van Jumpin Jack Flash van The Rolling Stones. Wat wil je nog meer tijdens een gezellig Westlands feessie? Raymond Vos en Leon Overkleeft, van Voskamp & Overkleeft constructietechniek uit Naaldwijk, wisten uiteindelijk de felbegeerde Van der Ende WK KassieBouwen bokaal te bemachtigen. Zij mochten de prijs in ontvangst nemen uit handen van burgemeester Sjaak van der Tak. De winnaar van vorig jaar, het team van G-Force/Kasco werd tweede en Certhon uit Poeldijk ging met de derde prijs aan de haal. De strijd werd gestreden door 32 teams. Geen gering aantal. ‘Het zou hartstikke leuk zijn’, bedacht ik na afloop op weg naar huis, ‘als dit initiatief wereldwijd overgenomen zou worden. Een echt WK , geïnspireerd door Westland.’ Nou, als dat geen streekpromotie is… Door Joke Wageveld © 2012 Tekstbureau Westland